No worries

Al 3 maanden hier in Australië, wat vliegt de tijd toch. Ik zit nu op de helft van mijn au pair periode en dan ga ik alweer backpacken, waar ik op dit moment enorm veel zin in heb. In de afgelopen 2 maanden heb ik eigenlijk te veel meegemaakt om allemaal over te vertellen. Of ik moet misschien toch maar een carrière maken als schrijver en een boek gaan schrijven. In mijn eerste reisverslag was ik nog maar net een maand in Australië. En moest ik vooral nog erg wennen aan de nieuwe omgeving, nu heb ik wel echt mijn plekje hier gevonden.
In deze blog wil ik daarom ook iets meer over mijn ervaring hier in Melbourne/Australië vertellen de mensen, de omgeving, de dieren, de cultuur etc.
Ten eerste heb ik iets beters gevonden dan de Australische surf boy, namelijk AFL (Australian Football League) spelers (football is hier rugby). Ik zal het even uitleggen met een klein beetje geschiedenis erbij. In Australië is cricket een redelijk populaire sport en cricket wordt op een rond veld gespeelt. Hier in Melbourne staat er een enorm rond stadion, de Melbourne Cricket Ground. Nou hoor ik jullie denken maar wat heeft cricket met football te maken, verassend genoeg namelijk heel veel. Van vroeger uit wilde de cricket spelers fit blijven in de winter, dus bedachten ze hun eigen football. Met eigen regels, ook hadden ze een opgezette competitie in de winter voor alle cricket spelers en werd het football dus ook op het ronde veld van cricket gespeeld in plaats van op een normaal rugbyveld. Om een lang verhaal kort te houden, de AFL is nu een eigen sport geworden en zijn geen cricket spelers meer die fit willen blijven voor de winter. Maar echte gespierde knappe mannen met pittig korte broekjes en strakke shirtjes aan, die elkaar (vanwege alle die gekke regels) op verschillende manieren mogen takelen. En geloof me dat is echt een genot om naar te kijken! In het eerste weekend van oktober was de finale van de AFL in de Melbourne Cricket Ground en de dag na de finale werd het stadion vrijgegeven voor publiek en was het toegestaan om het veld op te gaan. Dit evenement is maar een keer per jaar en is vooral gericht voor de kinderen dat ze met de rugbybal kunnen schieten op het veld. De rest van het jaar kun je wel naar het stadion, maar mag je niet het veld op. Ik heb zelf ook op het veld gestaan maar helaas geen AFL-speler gezien wel kwamen er rugbyballen van alle kanten op mij af. Je kunt je wel voorstellen een rugbybal is niet rond en gaat alle kanten op dus je moest werkelijk bukken voor je leven met een stadion voor kinderen met rugbyballen.
Ten tweede moet je niet naar Melbourne gaan voor het mooie weer, want het weer hier in Melbourne is niet te voorspellen. Omdat Melbourne helemaal in het zuidoosten van Australië ligt, heb je dus twee soorten winden in Melbourne. Er is een wind vanuit het zuiden die koude lucht meebrengt vanuit Antarctica (deze wil je niet hebben!!) en er is een wind die vanuit het midden van Melbourne komt die warme lucht meebrengt van de woestijn. Dus in de zomer kan het soms 40 graden overdag zijn, maar dan kan de wind in een keer veranderen en kan de temperatuur terug zakken naar 20 graden. Op het moment is echt werkelijk iedereen aan het zeuren over het weer. Maar dat komt omdat het een erg lange, natte en koude winter is. Dit brengt nadelen mee zich mee, bijvoorbeeld de hoeveelheid insecten en beesten. Omdat het weer zo nat is in plaats van normaal erg droog zijn er enorm veel insecten, wat dus betekend meer voedsel waardoor de hoeveel hoeveelheid beesten ook is toegenomen. Dit is een nadeel van het natte weer, gelukkig is er ook een voordeel. Want de natuur is op dit moment wel echt prachtig! Op het moment is alles heel mooi groen wat normaal niet het geval is en er juist heel veel stof en bosbranden zijn vanwege de droge grond.
Ten derde waar ik ook achter ben gekomen is dat, Australiërs totaal niet kunnen autorijden. Er zijn een aantal soorten autorijders op de weg. De eerst zijn kleine Aziaten met een TE grote auto, deze groep is het gevaarlijkst! Het gaat prima als ze op een recht doorgaande weg zitten, maar zodra ze moeten afslaan of moeten parkeren dan zijn ze levensgevaarlijk. Daarnaast heb je tweede generatie Australiërs (dit zijn een beetje alle jonge mensen) deze groep kan gewoon niet goed rijden en bijna iedereen heeft meerdere keren schaden gereden (zoals op een geparkeerde auto’s inrijden, ja echt hoe dan?!). Dan heb je ook nog de echt aussie die in oude auto’s rijden en je hebt ook nog wel een percentage die wel goed kan rijden. Als fietser is het levensgevaarlijk, want Australiërs zijn fietsers echt totaal niet gewend. En dan mis je toch echt wel de veilige fietspaden in Nederland. De aussies houden echt van alle soorten motoren en hebben de meeste naast hun auto meestal ook nog een motor.
Ten vierde is het uitgaan wel echt anders dan in Nederland. Hier in Melbourne ga je voornamelijk uit naar clubs en ga je in vergelijking met Nederland niet naar de kroeg. Ook dossen de Australiërs zich veel meer op en zijn we toch wel een beetje nuchter Nederlanders. Tijdens het uitgaan was ik met 6 andere Nederlanders in gewoon een spijkerbroek en sneakers toen voelde we ons toch wel een beetje underdressed. En werd er wel erg afkeurend door de uitsmijter naar onze schoenen gekeken. Aangezien alle meiden hakken en een jurkje dragen en de mannen een blouse met een blazer aan hadden. Verder is het uitgaan superleuk en heb je zelfs soms een leer moment als je om half 5 op een verlaten treinstation staat. En je moet gaan afwegen of het de moeite waard is om 2 uur lang naar huis te lopen.
Ten vijfde hoe is de confrontatie met de beesten en met de natuur hier? Op het moment behoorlijk goed, gelukkig nog niet te extreme spinnen of slangen gezien. Wel heb ik per ongeluk een vogel geraakt tijdens het golven op afslagplaats (de vogel levend nog wel naderhand!). En heb ik ondertussen met de meiden al een aantal keer alle dierentuinen rond Melbourne bezocht. Maar heb ik ook al wat beesten in het wild gezien. Ik ben een weekendje naar het Wilsons Promontory National park geweest, dat was echt een hele bijzondere ervaring. Dat is het zuidelijkste puntje van het Australische vasteland, naast de fantastische wandeltochten/bergbeklimmingen die we daar hebben gedaan. Waarna je een zware bergbeklimming boven aankomt, het toch echt de moeite waard was. Ook als je naar een uitkijk punt loopt waar je daarna uitzicht hebt op de super blauwe zee en met de rotsen erachter of als je over zand loopt dat een squeak geluid maakt (-squeaky beach). Op dit soort momenten besef je pas echt goed dat je in Australië zit (ja geloof me soms vergeet je dat een beetje). Daarnaast was er ook een ‘nature & wildlife’ gebied in het Wilsons Promontory park. Het gebied was vlak en het was bedekt met redelijk hoog gras, er leefde wilde dieren en daar kon je ook een wandeling doen. Wij hadden de wandeling aan het einde van de dag gedaan, wanneer de dieren ook het meest actief zijn. Dit was echt een super ervaring, stel je voor je staat in de open vlakte en je kijkt om je heen en overal komt er boven het hoge gras een kangoeroe omhoog. De kangoeroes kwamen zelfs net voor je langs springen, verder waren er emu’s en was er een wombat op aai afstand van je vandaan.
En als laatste moet je wel zeker naar Melbourne gaan vanwege alle leuke festivals en activiteiten die er te doen zijn. Zo ben ik naar de Melbourne Cup Carnival geweest, dat is een twee weeks evenement van paardenraces. Dit was echt superleuke ervaring, je had ook een dresscode en mocht niet zomaar in je spijkerbroek en sneakers aankomen. Maar wordt er wel van je verwacht dat je een jurkje, hakken en een hoed draagt. Verder neem je je eigen lunch mee, wordt er erg veel alcohol gedronken (de champagneflessen gingen er bij ons ook erg hard doorheen), bekijk en wed je natuurlijk op de races. Stel je dus ook even voor hoe dat aan het einde van de dag eruitzag: alle mannen in pakken en alle vrouwen chique in jurken maar wel allemaal stomdronken. Zelf heb ik natuurlijk ook gewed (3 keer maar liefst), maar helaas waren; Endless drama, Carlo Bugatti en Lucky Liberty niet mijn lucky nummer. En dan mijn allerlaatste tip: je moet zeker naar Melbourne gaan voor de beste koffie, because coffe is a religion here.
Mijn excuses dat het zolang duurde voordat ik mijn tweede reisverslag online zetten, maar no worries ik zal proberen om dit iets meer up to date te houden!